ตอนนี้ จขบ ขึ้นชั้นคลินิคเป็นปีที่ 2 แล้วค่ะปีที่แล้วเป็นปีที่เหนื่อย แต่ก็ได้เจอเรื่องดีๆเยอะอยากจะเขียนเอาไว้ กลัวว่าพอแก่ไป กล้วจะลืมเรื่องราว ของ "คุณครู" ทุกคนไป
จะไม่มีการเขียน identity คนไข้ค่ะ แต่ว่า จะว่าไป จขบ ก็ไม่แม่นเรื่องข้อบังคับ จรรยาบรรณอะไรเท่าไหร่
ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ ข้อคำแนะนำจากพี่ๆ ด้วยนะคะขอบคุณค่ะ :)
----------------------
คนไข้คนแรกที่รับ เป็นคนไข้บน ward orthopedic
เป็นเคสผู้ป่วยหญิงไทย ไม่แน่ใจว่าอายุเท่าไหร่ แต่จำได้ว่าอยู่ ม.ต้น
ภูมิลำเนาจังหวัดขอนแก่น
มาด้วยภาวะ นิ้วนางผิดรูป
ตอนนั้น เราคิดว่าเคสนี้เป็นเคสที่แปลกมาก
เพราะเคสที่เข้ามาอยู่ที่ โรงพยาบาลเรา ส่วนใหญ่จะเป็นเคสหนักๆ ซีเรียสๆมากกว่า
แต่อย่างไรก็ตาม เราก็มีหน้าที่ต้องไปดูเคสอยู่ดี 555+
เคสนี้นอนห้องพิเศษ
ในห้อง มีเด็กวัยรุ่น น่าตาน่ารัก นั่งอยู่บนเตียง โดยมีคุณแม่ เฝ้าอยู่ด้วย
คุณแม่เล่าประวัติว่า
น้องโตมาตามปกติ ชอบวิ่งเล่น เหมือนเด็กๆทั่วไป
วันนึง ตอนน้องอายุ 3 ขวบ น้องถูกประตูเหล็กหนีบ เป็นแผลแนวยาวที่นิ้ว
คุณแม่จึงพาน้องไปอนามัย
น้องได้รับการรักษาโดยการเย็บแผล โดยเย็บรวบรอยแผลดังกล่าวจนหมด
น้องไปตัดไหมตามปกติ
แต่นิ้วน้องไม่ปกติแล้ว
นิ้วของน้องงอ และขยับไม่ได้ เล็บของน้องก็งอไปตามรูปนิ้ว
แล้วการที่ข้อนิ้วนี้ใช้งานไม่ได้ เป็นปัญหายังไงบ้างคะ?
คุณแม่ก็เล่าแทนน้องอีกว่า ...น้องเขียนหนังสือ ทานข้าว ทำกิจวัตรประจำวันได้ปกติ แต่...
น้องเป็นคนชอบกิจกรรม
คุณครูมักเลือกให้น้องขึ้นรำไทยในงานต่างๆ
ตัวน้องก็ชอบรำไทย
แต่น้องขึ้นรำได้ไม่กี่ครั้ง น้องก็ไม่ขึ้นรำอีก เนื่องจากเพื่อนล้อ
เธอจึงไม่ได้ทำ ในสิ่งที่เธออยากทำ
วันนี้จึงมาเข้ารับการผ่าตัด
เคสแรกของเราเป็นเคสธรรมดาแบบนี้แหละ แต่ได้คิดอะไรหลายอย่างเลยนะ
- ทำไมเค้าถึงเย็บแบบนั้นนะ
- ปมด้อยไม่ใช่เรื่องตลก
- น้องไม่ค่อยพูด ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร
เพราะว่าเป็นเป็นเคสแรก ความทรงจำเลยเลือนลางมาก เคสท้ายๆจะจำแม่นขึ้นนะคะ
ขอบคุณที่อ่านจนถึงบรรทัดนี้ค่ะ :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น