ตอนนี้ จขบ ขึ้นชั้นคลินิคเป็นปีที่ 2 แล้วค่ะปีที่แล้วเป็นปีที่เหนื่อย แต่ก็ได้เจอเรื่องดีๆเยอะอยากจะเขียนเอาไว้ กลัวว่าพอแก่ไป กล้วจะลืมเรื่องราว ของ "คุณครู" ทุกคนไป
จะไม่มีการเขียน identity คนไข้ค่ะ แต่ว่า จะว่าไป จขบ ก็ไม่แม่นเรื่องข้อบังคับ จรรยาบรรณอะไรเท่าไหร่
ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ ขอคำแนะนำจากพี่ๆ ด้วยนะคะขอบคุณค่ะ :)
------------
เคสที่ประทับใจ เคสที่ 3 เป็นเคสบน ward เวชศาสตร์ฟื้นฟู (rehab) ค่ะ
เคสนี้เป็นเคสที่ลืมไม่ลงจริงๆ :)
เคสผู้ป่วยหญิง อายุ 21 ปี อาชีพนักเรียน
ภูมิลำเนาจังหวัดกาฬสินธุ์
ผู้ป่วยอายุน้อยกว่าไม่กี่วัน ขออนุญาติแทนว่า น้อง ละกันนะคะ
ครั้งนี้น้องมาตรวจสุขภาพเช็คสุขภาพประจำปี
ประวัติเดิม คือมีเนื้องอกในกระดูกสันหลังมา 6 ปี
6 ปีก่อน น้องมีอาการปวดหลัง อาการปวดทานยาไม่ดีขึ้น จึงไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลใกล้บ้าน
ส่งทำ MRI พบมีก้อน ที่กระดูกสันหลัง (จำไม่ได้แล้วค่ะ ว่า level ไหน -..-") จึงได้รับการส่งต่อมารักษาตัวที่แผนก orthopedic ที่โรงพยาบาลที่เราเรียนอยู่
น้องได้เข้ารับการผ่าตัด
แต่....หลังจากเปิด มีเลือดออกมาก น้อง arrest(หัวใจหยุดเต้น) และได้รับการ resuscitate (กู้ชีพ) ขึ้นมา
แพทย์ตัดสินใจหยุดการผ่าตัด
ทีมแพทย์ได้ปรึกษากับครอบครัว เกี่ยวกับแนวทางการรักษา เนื่องจากการจะผ่าตัดอีกครั้งมีความเสี่ยง ทางครอบครัวจึงตัดสินใจไม่ผ่าตัด และรักษาด้วยการฉายแสง
พอฉายแสงไปได้สักพักก็เริ่ม...
เดินไม่ได้
ควบคุมการปัสสาวะอุจจาระเองไม่ได้
ตอนที่น้องมีอาการ ตอนนั้นน้องทำอะไรอยู่คะ?
เพิ่งขึ้น ม.4 เป็นวันที่ 3 ค่ะ
ตอนนั้นเรียนสายอะไรคะ?
วิทย์-คณิตค่ะ
ตอนนั้นอยากทำงานอะไรคะ?
อยากเป็นหมอค่ะ.....
แล้วรู้สึกยังไงบ้างที่อะไร อะไรมันไม่เป็นไปอย่างที่คิด?
ตอนแรกก็เศร้านะ แต่เอาจริงๆ ก็... เศร้าไปมันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไร อะไรดีขึ้นหรอก
ใช่...ผู้หญิงที่อายุเท่าฉัน วัยเดียวกับฉัน มีความฝันเดียวกับฉัน กำลังอยู่ตรงหน้าฉัน
เธอยิ้มตลอดเวลา
ยิ้มของเธอดูเป็นธรรมชาติและดูมีความสุขมาก
ในขณะที่ตอนนั้น ฉันเพิ่งขึ้นวอร์ด และฉันทุกข์
ฉันทุกข์ทึ่ฉันไม่พร้อมจะรับฟังความทุกข์ของใคร........
เธอเล่าให้ฟังต่อว่า
เธอออกจากโรงเรียน มาทำงานจิตอาสา ตามโรงพยาบาล และที่ต่างๆ เพื่อให้กำลังใจคนที่กำลังป่วยแบบเธอ
และวันนึง ฟ้าหญิงก็เสด็จมา
ทรงเสด็จมาดูงานช่วยเหลือคนพิการที่นี่
มีคลิปลงในยูทูปด้วยนะคะ
ทรงเสด็จมาดูงานช่วยเหลือคนพิการที่นี่
มีคลิปลงในยูทูปด้วยนะคะ
ฟ้าหญิง พบเธอ
ทรงตรัสถามเกี่ยวกับโรคที่เธอเป็น
และรับเธอเป็นคนไข้ในพระองค์
ทรงตรัสถามเกี่ยวกับโรคที่เธอเป็น
และรับเธอเป็นคนไข้ในพระองค์
จริงๆ ในยูทูปรายละเอียดมันเยอะอยู่ ดูแล้วปลื้มใจแทนน้องจริงๆ ที่ได้มีโอกาสแบบนี้ :)
คุณแม่ของน้อง มาขอประวัติจากโรงพยาบาลของฉัน ไปเข้ารับการรักษาต่อที่สถาบันวิจัยที่กรุงเทพ
บอกว่า แพทย์ทางนู้น รีวิวประวัติ และลงความเห็นว่า "ก้อน" ขนาดใหญ่ ที่อยู่ในหลังของน้อง ที่ฉายแสงไปกี่ครั้ง รอยโรคจากภาพรังสีก็ดูจะไม่ดีขึ้น มีแนวโน้มจะเป็น "เนื้องอก" ไม่ใช่ "มะเร็ง"
คุณแม่ของน้อง มาขอประวัติจากโรงพยาบาลของฉัน ไปเข้ารับการรักษาต่อที่สถาบันวิจัยที่กรุงเทพ
บอกว่า แพทย์ทางนู้น รีวิวประวัติ และลงความเห็นว่า "ก้อน" ขนาดใหญ่ ที่อยู่ในหลังของน้อง ที่ฉายแสงไปกี่ครั้ง รอยโรคจากภาพรังสีก็ดูจะไม่ดีขึ้น มีแนวโน้มจะเป็น "เนื้องอก" ไม่ใช่ "มะเร็ง"
เป็นเรื่องน่าดีใจเนอะ :)
แนวทางการรักษาตอนนั้นก็เป็นการทำกายภาพบำบัด และตรวจไตเป็นระยะๆ
อาการเธอกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เธอพอขยับขาได้บ้าง จากเดิมที่ไม่มีแรงเลย
ยังคงควบคุมการปัสสาวะและอุจจาระไม่ได้ ต้องใช้การสวนช่วย
เรื่องเรียน
ตอนที่เราพบกัน เธอเรียนอาชีวะ ในสถาบันที่อำนวยความสะดวกให้คนพิการ
และเธอกำลังวางแผนจะเรียนต่อปริญญาตรี
ฉันเองก็เหมือนกัน
ฉันก็กำลังดีขึ้นเรื่อยๆ
เพราะฉันไม่ได้แค่ตามฝันขอฉัน....
แต่เป็นฝันของคนที่ไม่ได้มีโอกาสแบบฉันด้วย :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น